کشور ما ایران با فرهنگی بالغ بر 2500 سال یکی از غنی ترین تمدن های دنیاست. این گنجینه تاریخی طی سالیان بر دنیا حکومت کرده و بن مایه فرهنگ، هنر و تمدن دنیا را بنا نهاده است. پژوهش های تاریخی در حوزه پوشاک، نخستین آن را در فلات ایران یافت کرده و اولین طراحی و دیزاین لباس را در زمان هخامنشیان میتوان جست.
با ورود دین مبین اسلام و غنی تر شدن گنجینه های هنری موسوم به هنرهای اسلامی فرهنگ ایرانی با فرهنگ اسلامی گره خورد و این ترکیب، آثار بسیار ارزشمندی را در معماری، شعر، نگارگری و سایر هنرها بوجود آورد که امروزه در بزرگترین و معنبرترین دانشگاه های دنیا آن ها را آموزش می دهند.
از جمله توجهات و ترجیحات حاکمان دوران پس از اسلام در ایران نساجی و پوشاک بود و از آن زمان طراحی های بسیار زیبایی در پارچه و لباسهای نظامی و مردم صورت پذیرفت. در زمان پهلوی و رویکرد خاندان پادشاهی آن زمان به تقلید از لباسهای اروپایی و برندهای غربی توجه از پوشاک کم رنگ شد. این بی توجهی حتی در دوران پس از انقلاب اسلامی نیز ادامه داشت.
امروزه با گذشت بیش از 80 سال از ابتدای پهلوی و آغاز بی توجهی ها به پوشاک، این کمبود حاصل را تنها با آموزش و شناخت استعدادهای حوزه مد و لباس می توان جبران نمود. همچنین توجه بخش تولید به دستاوردهای طراحان لباس نیز می تواند باعث ارتقای سطح پوشش جامعه و انطباق آن با فرهنگ ایرانی اسلامی گردد. با توجه به منویات مقام معظم رهبری و نام گذاری سال 1399 تحت عنوان سال جهش تولید، توجه به موضوع امری حیاتی می باشد.